Kompedium diagnostyki i postępowania”, tom II, Lublin 2018. – Opara J. „Neurorehabilitacja”, Katowice 2017. To kiedy wróci sprawność ręki po udarze mózgu zależy od wielu czynników, których część została opisana w tym artykule. Czas trwania rehabilitacji ręki. Rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego i zapobieganie dalszym urazom . Podstawową zasadą podejmowania każdej aktywności fizycznej jest skupienie się na ćwiczeniach ogólnorozwojowych. Ćwiczenia izolowane, ukierunkowane na daną dyscyplinę są zazwyczaj trudne techniczne i wymagają od nas maksymalnego skupienia. Rodzinie, w której bliska osoba wymaga rehabilitacji po udarze na pewno przyda się też wsparcie psychologiczne oraz czynna pomoc szerszego grona rodzinnego. Indywidualnie dobrane ćwiczenia do rehabilitacji po udarze zleca lekarz, a przeprowadza je rehabilitant. Część z nich bliscy mogą samodzielnie wykonywać z chorym: Wśród ćwiczeń Jest to ważne, aby odzyskać kontrolę nad chorą stroną. Odbudowa mięśni: W miarę postępów w regeneracji i coraz bardziej aktywnego korzystania z mięśni (takich jak ćwiczenia obciążające), ruch stymuluje wzrost mięśni, co odwraca atrofię. Ćwiczenia rehabilitacyjne są bardzo ważne dla powrotu do zdrowia po udarze mózgu. . Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 11:07, data aktualizacji: 11:12 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 4 minuty Co roku wiele osób postanawia rozpocząć treningi. Często jednak plan ten staje się trudny do zrealizowania ze względu na trudności logistyczne. Dla tych, którzy chcieliby poprawić swoją kondycję, jednak nie mają możliwości dojeżdżania na siłownie czy zajęcia sportowe, dobrą propozycją jest ćwiczenie w domu. Istnieje wiele rodzajów domowych treningów – w tym tekście zostanie przybliżona jedna z bardziej efektywnych jego form, jaką są ćwiczenia z taśmą. Odpowiednio dobrane ćwiczenia z taśmą wzmacniają wiele partii mięśni, między innymi grzbietu, brzucha, nóg, ramion czy pośladków, a sama guma to niewielki wydatek, dlatego też warto poznać przynajmniej kilka sposobów na efektywne jej używanie. Parilov / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Jaką gumę do ćwiczeń wybrać? Jak osiągnąć dobre efekty ćwicząc z taśmą? Przeciwwskazania do treningu z gumą Jaką gumę do ćwiczeń wybrać? Taśmy (gumy do ćwiczeń) dzielą się na kategorie odpowiednie dla osób o różnej sprawności fizycznej. Można je rozróżnić po kolorze. Dla osób starszych, w rehabilitacji pourazowej polecane są taśmy beżowe oraz żółte, dla kobiet zaleca się używanie taśm czerwonych, mężczyźni zaś powinni zaopatrzyć się w taśmy zielone lub niebieskie. Taśmy czarna i złota stawiają największy opór i przeznaczone są dla osób uprawiających sporty wyczynowe. Odpowiednia guma to jednak nie wszystko. By ćwiczenia z taśmą przyniosły efekty, należy mocno chwycić ją w dłonie oraz podwójnie owinąć. W ten sposób osiągnięty zostaje chwyt zapewniający stabilność – taśma nie wyślizgnie się z dłoni. Analogiczną metodę powinno się zastosować przy ćwiczeniach stóp. Ćwiczenia wzmacniające ręce: robimy wykrok, stopy ustawiamy w połowie długości taśmy, dłonie kierujemy w górę; wykonujemy zgięcie przedramienia i powoli wracamy do pozycji początkowej - dla większej skuteczności można ugiąć kolana bądź unieść ramiona, stajemy na środku taśmy, krzyżujemy gumę przed tułowiem i odsuwamy ramiona; powracamy do pozycji początkowej - dla największej skuteczności ćwiczenie wykonujemy około 10 razy. Ćwiczenia z taśmą na nogi: odwodzenie - stajemy w lekkim rozkroku, taśmę znajdującą się przed ciałem umieszczamy na wysokości stawu skokowego drugiej nogi, wykonujemy odwodzenie nogi; pośladki oraz uda - robimy wykrok, taśmę umieszczamy pod stopą nogi podporowej i zaczepiamy gumę o stopę znajdującą się z tyłu, zginamy nogę w stawie kolanowym tak, by poczuć w nim opór - ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy; Ćwiczenie ogólnorozwojowe: napinamy taśmę i trzymamy ją na wysokości bioder, uginamy nieco nogi w stawach kolanowych i robimy wyprost - to ćwiczenie można wykonać w różnych wariantach takich jak dłonie trzymane na barkach z jednoczesnym uginaniem stawów kolanowych tak, by stworzyć wyprost. Jak osiągnąć dobre efekty ćwicząc z taśmą? Ćwiczenia z gumą są jednymi z najbardziej rozwojowych, a przy tym podatnych na zmiany form ruchu. Zależenie od umiejscowienia taśmy można angażować różne partie mięśniowe, nawet te, które wydają się trudne do ćwiczenia w inny sposób. Z tego też powodu ćwiczenia z taśmą stanowią uzupełnienie treningu wielu kulturystów oraz osób zawodowo uprawiających różne sporty. Kluczem do wykorzystania potencjału, jaki daje taśma, jest odpowiednia postawa oraz regularność. Osobom początkującym zaleca się rozpoczynanie od niewielkich ilości powtórzeń w jednej serii, by następnie stopniowo zwiększać czas przeznaczany na ćwiczenia. Osoby pragnące przede wszystkim znacząco zwiększyć swoją siłę może zainteresować fakt, że taśma pozwala na zastąpienie wielu maszyn siłowych. By zapewnić sobie większą dawkę wysiłku, wystarczy zamontować w mieszkaniu drążek podporowy, który, w połączeniu z odpowiednio dobraną gumą, będzie skutecznie imitował urządzenia takie jak wyciągi. Tego typu ćwiczenia wzmocnią mięśnie barków oraz pleców. Sport uprawiany w domu to recepta na dobre samopoczucie i ładną sylwetkę bez wysokich nakładów pieniężnych oraz czasowych. Istnieje jednak kilka kwestii, które należy wziąć pod uwagę jeszcze przed rozpoczęciem treningu. Taśma jest narzędziem niedrogim i łatwym do przechowywania nawet przy niewielkiej przestrzeni, a dodatkowo można ją znaleźć już za kilka złotych, należy jednak pamiętać, że lepiej będzie zainwestować nieco więcej, by zapewnić sobie bezpieczeństwo ćwiczeń – kiepskiej jakości taśma może doprowadzić do kontuzji – tym większej, jeśli będzie używana w połączeniu z drążkiem. Domowe ćwiczenia kosztują naprawdę niewiele, jednak w walce o zgrabną sylwetkę nie powinno się zapominać o bezpieczeństwie i dbaniu o zdrowie – tylko wtedy treningi będą w pełni efektywne. Przeciwwskazania do treningu z gumą Ćwiczenia z taśmą z reguły są polecane dla osób o różnej sprawności fizycznej, istnieją jednak pewne przeciwwskazania do samodzielnego rozpoczynania tego typu treningu. Kobietom w ciąży zaleca się wcześniejszą konsultację z lekarzem prowadzącym – co prawda niewielki wysiłek w tym okresie wpływa pozytywnie na stan zdrowia, jednak w razie zagrożenia ciąży ginekolog może go odradzić. Osoby starsze chcące rozpocząć ćwiczenia z gumą powinny przede wszystkim skonsultować się z internistą – również w tym wypadku treningi mogą przynieść wiele korzyści zdrowotnych, jednak nieprawidłowo dobrane mogą też zaszkodzić. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. ćwiczenia ćwiczenia fizyczne ZwD - Czas wolny Jak szybko schudnąć - metody, sposoby, ćwiczenia, efekty [WYJAŚNIAMY] Szczupła sylwetka jest marzeniem wielu osób. Walka z nadmiarem kilogramów nie jest łatwa – cały proces zwykle jest długotrwały i czasochłonny. Warto więc poznać... Ćwiczenia na płaski brzuch - proste ćwiczenia dla każdego Ćwiczenia na płaski brzuch to sposób na wymodelowanie i wzmocnienie mięśni. Dzięki nim nie tylko poprawimy nasz wygląd, ale też kondycję. Ćwiczenia w połączeniu... Marta Pawlak Ćwiczenia na ramiona. Jakie dają efekty? Kanony piękna i estetyki nieustannie się zmieniają. Od dłuższego czasu w społeczeństwie rządzi kult zdrowego i aktywnego trybu życia. Gwiazdy i celebryci promują... Taśmy do kinesiotapingu - rodzaje, przeznaczenie, sposób użycia. Kiedy stosować i na co pomagają? Pod pojęciem kinesiotapingu kryje się tzw. plastrowanie dynamiczne, które w latach 70. XX wieku opracował japoński doktor Kenzo Kase. W praktyce oznacza to... Marta Pawlak Pilates - ćwiczenia i efekty. Pilates dla początkujących i kobiet w ciąży Pilates to forma aktywności, która wzmacnia kręgosłup, pozwala wyrzeźbić smukłą sylwetkę oraz poprawia postawę ciała. Dlatego tak wiele osób decyduje się na tego... Ćwiczenia na mięśnie brzucha - efekty. Najpopularniejsze ćwiczenia na mięśnie brzucha Ćwiczenia na mięśnie brzucha cieszą się popularnością zarówno wśród fanów fitnessu i zdrowego stylu życia, jak i u tych, którzy pragną po prostu wzmocnić swoje... Jak schudnąć? Zasady, dieta i ćwiczenia [WYJAŚNIAMY] Jak schudnąć szybko, skutecznie i trwale? To często zadawane pytanie przez osoby, które decydują się na zrzucenie nadprogramowych kilogramów. Jeżeli chcemy... TOP 4 najskuteczniejsze ćwiczenia na cellulit na udach i pośladkach Cellulit, nazywany również pomarańczową skórką, to zmora wielu kobiet. Najczęstszym miejscem, gdzie cellulit występuje, są uda i pośladki. Aktywność fizyczna... Monika Wasilonek Ćwiczenia na klatkę piersiową - jak je wykonywać? Jeśli uważasz, że ciężary i trening na siłowni są jedynym sposobem na rozwinięcie silnej, muskularnej i wyrzeźbionej klatki piersiowej, to jesteś w błędzie.... Michał Wrzosek | Redakcja Medonet Ćwiczenia na drabince gimnastycznej - efekty, zastosowanie, technika [WYJAŚNIAMY] Ćwiczenia na drabince gimnastycznej mają wiele zalet. Jest to sposób na gibkość, rozciągnięcie i silniejsze mięśnie, a także poprawę ruchomości stawów.... Marta Pawlak | Onet. Odsłony: 3902 Publikacja: Listopad 21, 2019 Dawniej, pacjent był skazany na wielotygodniowe leżenie w łóżku, obecnie zaleca się aktywność już od następnego po udarze jest sprawą bardzo indywidualną. Może trwać kilka lat, pół roku lub tylko kilka tygodni. Nie ma jednego terminu zakończenia terapii. Czas trwania rehabilitacji zależny jest od stanu zdrowia, wieku, rodzaju i rozległości udaru oraz wielu innych czynników. Dlatego niezwykle ważne w procesie rehabilitacji jest ustalenie celów krótko - i długoterminowych, które będą miały wpływ na poprawę jakości życia należy robić, gdy chory jest leżący? Główne zadania: zaopatrz się w materac przeciwodleżynowy zadbaj o częstą zmianę pozycji ciała, by uniknąć odleżyn i przykurczów układaj chorego w pozycjach niskich, wysokich, na boku - co dwie godziny, a nawet częściej oklepuj klatkę piersiową oraz naucz wykonywać chorego ćwiczenia oddechowe, by uniknąć zapalenia płuc oraz nakłaniaj go do odkrztuszania zalegającej wydzieliny naucz go ćwiczeń pobudzających krążenie w dłoniach i stopach, które może potem wykonywać samodzielne kilka razy dziennie gdyż zapobiegają powstawaniu zmian zakrzepowo - zapalnych gdy chory jest w pozycji leżącej pod rękę należy podłożyć poduszkę, pod kolana wałek, natomiast pod stopy coś podkładamy, by zabezpieczyć przed opadaniem gdy chory jest w pozycji siedzącej rękę opieramy o blat stołu zadbaj o higienę skóry u osoby leżącej dążymy do samodzielnego siedzenia osobę siedzącą samodzielnie przygotowujemy do chodzenia zawsze pierwsze próby podejmujemy z asekuracją balkonika lub osób trzecich niezbędne są ćwiczenia poprawiające sprawność palców u ręki pamiętaj żeby podczas wizyt rodzina zamiast wykonywać wszystkie czynności za chorego powinna pomóc tylko w najtrudniejszych czynnościach zachęcamy osobę chorą do samodzielnego jedzenia, picia - nie pośpieszamy jej i nie poprawiamy gdy coś się nie uda lub rozleje. Bądźmy cierpliwi ! należy pamiętać o nawodnieniu chorego i dopilnować by przyjmował odpowiednią ilość płynów Rehabilitacja pacjentów po udarze mózguNajważniejsze są pierwsze 3-6 miesięcy od jego wystąpienia - w tym czasie dochodzi do znacznych zmian pod względem neurologicznym dlatego należy dążyć do maksymalnego wykorzystania tego czasu w celu poprawy stanu wygląda rehabilitacja ? profilaktyka przeciwodleżynowa ćwiczenia oddechowe np. dmuchanie przez rurkę do butelki z wodą oklepywanie mięśni spastycznych krótkimi szybkimi ruchami ćwiczenia bierne kończyn górnych i dolnych ćwiczenia bierne w przypadku obniżonego napięcia mięśniowego ćwiczenia czynne w pełnym zakresie ruchów poprawiające krążenie ćwiczenia manipulacyjne w celu poprawienia funkcji kończyny górnej 2x dziennie po 15min ćwiczenia przywracająca ruchy precyzyjne ręki sadzenie pacjenta ćwiczenia z przejściem z leżenia tyłem do siadu i opuszczaniem kończyn dolnych poza krawędź łóżka. Początkowo można wspomóc wykonanie tego ruchu umieszczając ręce na obręczy barkowej i miednicznej chorego. Unikamy ciągnięcia za kończynę górną porażoną, by nie dopuścić do podwichnięcia w stawie ( konsekwencją tego czynu może być powstanie zespołu bólowego tej okolicy) nauka przemieszczania się z łóżka na krzesło i z powrotem ćwiczenia przejścia z siadu do stania pionizacja czynna przy drabince lub chodziku z pomocą nauka samodzielnego wstawania i siadania nauka chodu ćwiczenia równoważne ze wsparciem fizjoterapeuty ( przemieszczanie ciężaru ciała na stronę porażoną; wychylenie tułowia do przodu i do tyłu; ćwiczenia na dużej piłce) ćwiczenia koordynacyjno równoważne według Frenkla ćwiczenia samowspomagane ( rotor ręczny, linka do ćwiczeń samowspomaganych) ćwiczenia izometryczne kończyn górnych i dolnych ćwiczenia oporowe ( z taśmą lub w UGUL- u na linkach z obciążeniem) masaż Nie zaleca się stosowania ćwiczeń w systemie ciężarkowo - bloczkowym w celu zapobiegania lub leczenia zespołu bolesnego ćwiczenia w pozycji leżącej (pw.). pw. leżenie tyłem, kończyny dolne zgięte w stawach biodrowych i kolanowych ruch: wznos miednicy pw. leżenie tyłem, kończyna dolna porażona zgięta w stawie biodrowym i kolanowymruch: wznos wyprostowanej kończyny dolnej nie porażonej pw. leżenie tyłem, noga wyprostowana stopa, zgięta grzbietoworuch: napinanie mięśnia czworogłowego uda pw. leżenie tyłem, nogi wyprostowane ruch: zginanie grzbietowo i podeszwowe stóp a) jednocześnie b) naprzemiennie Podczas każdego z ćwiczeń, dobrze jest korygować pozycję ćwiczącego i zwracać uwagę na prawidłowość i jakość wykonywanego koniec rada dla bliskich przyjaciół i opiekunów .Nie traktuj udarowca jakby był tępy tylko okaż mu cierpliwość i pozwól coś powiedzieć, mów do niego krótkimi, prostymi zdaniami, potwierdzaj czy się rozumiecie za pomocą kiwnięcia głową lub krótkiego TAK /NIE . Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o komunikacji z osobą po udarze zachęcam do kontaktu oraz wiadomości w komentarzu. 5 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Ocena (7 ocen) Leczenie takiej groźnej choroby jak udar mózgu musi być poprzedzone dokładna diagnostyką. Badania i leczenie chorego z udarem mózgu Chorym na udar mózgu wykonuje się szereg badań w celu ustalenia miejsca i stopnia uszkodzenia mózgu oraz poznania charakteru udaru i wykluczenia innych chorób. Niektóre badania wykonywane przy udarze: Elektrokardiogram – wykrycie zaburzeń pracy serca. Badania krwi – poziom cukru, cholesterol, zaburzenia krzepnięcia, elektrolity. Tomograf komputerowy głowy (TK) – potwierdzenie rozpoznania i ustalenie, czy udar jest krwotoczny, czy niedokrwienny. Ultrasonograf tętnic (USG) – ustalenie czy są zwężenia lub niedrożność tętnic szyjnych. Rezonans magnetyczny (NMR) – badanie rozstrzygające w razie wątpliwości. Rodzaj badań wykonywanych u pacjenta z udarem mózgu określa lekarz i on decyduje o sposobie leczenia. Najczęściej jest to leczenie szpitalne, najlepiej na specjalnych oddziała udarowych, dobrze przygotowanych do rozpoznawania i leczenia przypadków udaru mózgu. Decydujący jest czas, w jakim pacjentowi zostanie udzielona specjalistyczna pomoc, dlatego nie należy zwlekać z wezwanie pogotowia ratunkowego. Sposób leczenia zależy od tego, czy był to udar krwotoczny, czy niedokrwienny, jaki czas minął od wystąpienia pierwszych objawów, oraz od towarzyszących innych dolegliwości lub chorób. Udar mózgu to nagłe zdarzenie, zachorowanie, w którym występują ogniskowe zmiany neurologiczne w wyniku zaburzeń w krążeniu mózgowym. Udary niedokrwienne stanowią ok. 80% wszystkich udarów, udary krwotoczne ok. 20%. Rehabilitacja po udarze to bardzo złożony proces zależny od tego, czy chory miała udar niedokrwienny (zawał mózgu) czy udar krwotoczny (wylew), zależy od oceny zdrowia chorego, której dokonuje lekarz neurolog już od pierwszych dni udaru jeszcze na oddziale udarowym. Rehabilitacja po udarze zaczyna się więc zależnie od stanu zdrowia chorego jeszcze w czasie pobytu chorego w szpitalu. Terapia ta jest bardzo indywidualnie dobierana przez rehabilitanta, jeżeli chodzi o dochodzenie do sprawności czuciowej i fizycznej oraz psychologa przy odzyskiwaniu sprawności psychicznej, a także logopedy, kiedy udar spowodował zaburzenia mowy. Rehabilitacja pacjenta leżącego po udarze obejmuje: pielęgnację chorego, niedopuszczenie do powstania odleżyn, poprawa krążenia, poprawę czucia, usprawnienie funkcjonowania narządów ruchu, pionizacja, uelastycznianie tkanek oraz zapobieganie powstawania przykurczów. U lekarzy ze znacznym porażeniem jednostronnym najważniejsze jest, aby ocenić palpacyjnie stopień uszkodzenia tkanek. Zaczyna się od głaskania i lekkiego masowania tych porażonych części ciała, aby stopniowo przywracać zaburzone czucie, szczególnie dotyczy to porażonej części twarzy oraz kończyny górnej i dolnej. Jest to rehabilitacja, którą można za zgodą lekarza rozpocząć już nawet w 3-9 dniu po udarze. Kolejny etap to masaż głębszy porażonych części kończyn poprzez rozcieranie, ugniatanie, podłużne, uciski jednocześnie, masaż stopniowo może być coraz głębszy, ale powolny. Niedowład po udarze jest zazwyczaj jednostronny, w którym najwcześniej ustępują stany porażenia twarzy i kończyny dolnej, natomiast najdłużej potrafią utrzymywać się stany porażenia ręki a najbardziej palców. Kończyna górna jest w przywiedzeniu, zgięta w stawie łokciowym, nawróconym przedramieniem i zgiętym nadgarstkiem i palcami. Kończyna dolna jest usztywniona, nadmiernie wyprostowana w stawie kolanowym, a stopa ustawiona w silnym zgięciu podeszwowym. Podczas chodzenia chory pochyla się zawsze w stronę nieporażonej części ciała, przerzuca prażoną kończynę dolną półkolem do przodu, a przy utraconej zdolności zginania w stawie kolanowym i biodrowym może oderwać opadającą stopę od ziemi. Takie poruszanie się musi nadal rehabilitowane, aby zniwelować w następstwie skłonność do asymetrii całego układu mięśniowo-szkieletowego i dlatego również z tego powodu konieczna jest fizykoterapia bardzo indywidualnie dobrana do stanu chorego. Przede wszystkim przed podjęciem ćwiczeń usprawniających kończyny należy zwrócić uwagę na bóle głowy u chorego, na skłonność do zawrotów głowy, wahań ciśnienia tętniczego i wprowadzać rehabilitację ruchową stopniowo i ostrożnie pod okiem doświadczonego rehabilitanta. Rehabilitacja może być prowadzona zależnie od stanu i możliwości samodzielnego poruszania się na oddziale szpitalnym rehabilitacyjnym albo ambulatoryjnie w otwartych placówkach rehabilitacyjnych. Ćwiczenia usprawniające: to najczęściej ćwiczenia kończyn w podwieszeniu bez obciążeń, ćwiczenia rozciągające przy drabince z taśmą, ćwiczenia rozciągające stóp, ud, z piłką na materacu oraz rowerek rehabilitacyjny Wskazane są spacery (w miarę możliwości pacjenta), oczywiście należy chronić głowę i ramiona przed nadmiernym słońcem i przegrzaniem. Zależnie od stanu chorego i wskazań lekarza należy kontynuować rehabilitacje po udarze po wyjściu ze szpitala. Do udaru mózgu dochodzi wtedy, gdy część komórek tego narządu nie otrzymuje dostatecznej do funkcjonowania ilości krwi. Prowadzi to do niewystarczającego natlenowania i odżywienia komórek mózgu, a w konsekwencji do ich obumarcia. Leczenie pacjentów po udarze wymaga podejścia holistycznego i interdyscyplinarnego, a niezbędną jego częścią jest fizjoterapia. W artykule przedstawiamy, jaki jest cel rehabilitacji po udarze i jaki sprzęt można wykorzystać. Udar mózgu – niedokrwienny oraz krwotoczny Ze względu na mechanizm powstawania możemy wyróżnić dwa główne rodzaje udarów mózgu: niedokrwienny oraz krwotoczny. Udar niedokrwienny spowodowany jest niedrożnością tętnicy zaopatrującej mózg w krew, natomiast krwotoczny wynaczynieniem krwi poza tętnicę, nazywany jest też przez to wylewem. Bardziej zagraża życiu i zdrowiu pacjenta, bo – poza niedotlenieniem neuronów – dochodzi do ucisku tkanki mózgowej przez rozlewającą się w niej krew, a tym samym do zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego. Udar niedokrwienny występuje częściej (w ok. 4/5 przypadków), przeważnie lepiej rokuje, tzn. jest mniej groźny dla życia pacjenta niż udar krwotoczny (ok. 1/5 przypadków), który aż w 50% kończy się śmiercią pacjenta. Konsekwencje udaru mózgu Każdy rodzaj udaru wymaga natychmiastowej reakcji w postaci jak najszybszego przewiezienia pacjenta do szpitala, najlepiej na oddział specjalizujący się w leczeniu udarów. Komórki mózgu zaczynają umierać już po 4 minutach niedotlenienia, dlatego by tego uniknąć, trzeba natychmiast podjąć działanie. Im wcześniej się to stanie, tym większe są szanse na całkowite wyleczenie pacjenta. Niestety nie zawsze możliwe jest uniknięcie negatywnych następstw udaru mózgu. Najczęstszymi konsekwencjami są: niesprawność ruchowa, połowiczne zaburzenia czucia, zaburzenia mowy (afazja), zaburzenia widzenia. Nieco rzadziej skutkiem udaru mózgu mogą być również: apraksja (niezdolność do wykonywania złożonych i wcześniej wyuczonych precyzyjnych i zamierzonych ruchów/gestów), amnezja, dysfagia (zaburzenia połykania), zaburzenia zachowania (poznawcze) oraz nawet zaburzenia psychiczne. Mnogość zaburzeń które są spowodowane przez udary, wymaga podejścia holistycznego oraz interdyscyplinarnego do leczenia pacjentów. W postępowaniu z chorym muszą znaleźć się: terapia logopedyczna, zajęciowa, pomoc psychologiczna, leczenie neurologiczne, leczenie okulistyczne, postępowanie fizjoterapeutyczne. Fizjoterapia po udarze mózgu Praca fizjoterapeuty z pacjentami po udarze ma na celu przede wszystkim poprawę sprawności ruchowej. Pacjenci mają problemy z wykonywaniem czynnego ruchu celowego (utrudnienie lub niemożność), upośledzoną równowagę czy pionizację ciała. Odpowiedzialne za to są: niedowłady (osłabienie siły mięśniowej) lub porażenie jedno- lub obustronne; wzmożone napięcie mięśniowe (spastyczne), brak lub zaburzenie odruchów skórnych, zaburzenia równowagi, zaburzenia czucia głębokiego. Choroba bardzo często dotyka jedną z kończyn (górną lub dolną) lub w cięższych przypadkach całą połowę ciała. Szczególnie dotkliwe dla pacjentów jest utracenie sprawności w obrębie ręki, zwłaszcza gdy jest to kończyna dominująca. Spastyczne napięcie pojawiające się jako skutek udaru uniemożliwia lub znacznie utrudnia samoobsługę i najprostsze czynności dnia codziennego. Aby przywrócić pacjentom funkcje utracone na skutek udaru, fizjoterapia posługuje się metodą PNF, czyli proprioceptywnym nerwowo-mięśniowym torowaniem ruchu. Metoda ta skupia się na odczuwaniu własnego ruchu (propriocepcji), odtwarzaniu i reedukacji właściwych wzorców ruchowych. W terapii często wykorzystuje się drobny sprzęt do zamykania łańcuchów kinematycznych czy też do wspierania czucia głębokiego. Tym sprzętem mogą być taśmy MVS, poduszki pneumatyczne, piłki gimnastyczne. W ostatnich latach do dyspozycji fizjoterapeutów pojawił się robot do rehabilitacji ręki Fourier Intelligence M2 , który pomaga w terapii na wielu płaszczyznach. W wielu przypadkach we wczesnych etapach terapii po udarze, dysfunkcje pacjenta uniemożliwiają wykonywanie jakiegokolwiek ruchu czynnego w dotkniętej chorobą kończynie. Wykorzystanie robota Fourier Intelligence M2 daje możliwość odciążenia fizycznego terapeuty. Robot do rehabilitacji ręki Fourier Intelligence M2 Taśma rehabilitacyjna MoVes FIT Band 2,5 m (pastelowe kolory) Taśma rehabilitacyjna MoVes-Band 1,5 m Robot pomaga w utrzymaniu wysokiego skupienia pacjenta na wykonywanej czynności, dzięki ciekawemu interfejsowi i wykorzystaniu gier zręcznościowych do uatrakcyjnienia treningu. Pacjent skupia się na zadaniu, a terapeuta może korygować postawę pacjenta. Dzięki zaawansowanemu systemowi wiele danych może zostać zapisanych, zatem można je wykorzystać do oceny postępów terapii pacjenta. Robot Fourier Intelligence M2 jest nie tylko urządzeniem terapeutycznym, ale dzięki zaawansowanym funkcjom także urządzeniem diagnostycznym. Żeby lepiej zapoznać się z funkcjonalnością robota, zapraszamy do obejrzenia filmiku z naszym specjalistą:  W razie pytań o sprzęt rehabilitacyjny zachęcamy do kontaktu z naszymi fizjoterapeutami.

ćwiczenia z taśmą po udarze